سرگذشت

اگه بیماری خاصی داریم، جسمی یا روحی، هر چیزی که ممکنه باعث دردسر و اذیت کسی باشه، رعایت کنیم. به کسی نزدیک نشیم. بقیه رو به دردسر نندازیم. واسه بقیه ارزش قائل باشیم. واسه جامعه، واسه مردم، واسه دوست، واسه غریبه، واسه دشمن، ارزش قائل باشیم. آآآدم باشیم

پ.ن. بیماری! بیماری؟

سرگذشت...

همیشه اعتقاد داشتم مسائل انسانی، وجدانیات، اخلاقیات و چیزهای درونی رو نباید برای آدم های بالغ توضیح داد. طرف یا خودش میفهمه، یا حتی اگه توضیح هم بدی، نمیفهمه و فرآیند  تلاش برای فهموندنش فقط می شه سوهان روح. فقط ارزش خودت و اون موضوع رو کم میکنی با توضیح دادنش.

چند باری این قانون خودم رو، خودم زیر پا گذاشتم. هیچ وقت هم تجربه خوبی نداشتم. 

سرگذشت...

کاری نموند که نکرده باشم. حرفی نموند که نگفته باشم. سعی کردم خوب باشم، صبر کنم و کمک. گاهی فکر میکنم اینهمه انرژی رو، اگه جای دیگه، وقت دیگه، برای افراد دیگه گذاشته بودم، حالم شاید بهتر بود. اگه چیزهایی که الان زیر پا گذاشتم و ازشون گذشتم، قبلا انجام میدادم، تجربه موفق تری بود. زندگی بهتری داشتم.گاهیم میگم نه، خوب شد که نکردم قبلا. همه زمان ها مثل هم و همه آدم ها. میگم لعنت به همشون که از عصاره هزارتاشونم هیچ نمونه موفقی در نمیاد.مردم عادت دارن، اگه ازشون سواستفاده نکنی، ازت سواستفاده میکنن.هرکی هر بلایی سرش میاد حقشه، باشد که پند گیرندپ.ن. پند گیرم! سرگذشت...

خب خب خب .... اینم از این. هواپیما هم سقوط نکرد.

مسافرین محترم به جهنم خوش آمدید!

پ.ن. وقتی میخوای بری بهشت، باید از جهنم بگذری. اما برای رفتن به جهنم همه چیز دست به دست هم میده تا حتی یک ثانیه هم از دست نره و زودتر برسی.

توو این شهر و هرچی که هست!!

سرگذشت...

با بهونه تراشی، وجدان خودمونو گول نزنیم. اگه وجدانی مونده قاضی کنیم و رفتارمونو اصلاح کنیم. جبران کنیم هر گندی که زدیم. گردن بقیه نندازیم. 

دلیل کارهامون چقدر درسته؟ 

از خومون کاملا مطمئنیم؟ مطمئنیم که مطمئنیم؟

جرأت چیزه خوبیه، اگه مطمئنیم از کاری، جرأت داشته باشیم و رک بگیم

ب.ن. وجدانت راحته؟!

سرگذشت...

حالم خوش نیست. به اندازه تمام دنیا!

امشب واقعا یلداست ... 

ب.ن : ساعت ۱۲ بیدار شدم. ساعت ۴ بیدار شدم، ساعت ۶ بیدار شدم، چرا تموم نمیشه

سرگذشت...

دلم آرامش میخواد

خدایا اگه کاری از دستت برنمیاد برام دعا کن !

سرگذشت...

۱-هنوز هیچ اتفاقی نیوفتاده. تازه الان جایی هستم که دو روز پیش باید می بودم. زنگ زده میگه شب بمون. پیچوندمش! راضیم از خودم. حتی اگه بفهمه مهم نیست. امشب که گذشت. ۲- باید دوش بگیرم. اصلا حسش نیست. حتی واسه نشستن. خیلی خسته ام کرد لامصب. چسبید. لازن داشتم.دارم فکر میکنم کاش بطری آب اینجا بود.۳-هرچی فکر میکنم یادم نمیاد کی بود اینو گفت. اما مطمئنم همین هفته بود. کی میتونه باشه؟!! میگه اولش اینجوریه. سردرد و تهوع. دو سه بار بزنی عادی میشه. بعدش دیگه لذته. شاید گوش کردم به حرفش. سی و اندی سال عمر کردم. نیمه دومه دیگه. باید انتحار کنم.شاید جواب داد.۴- حالم خوب نیست. اما تنها به یک دلیل، هاهاها سرگذشت...

واقعا چقدر خوب گفت، حرف خوب رو به شکل خوبی گفت!

``هیچ وقت دوس نداشتم اینجوری بشه، اما زندگیه دیگه، کاریش نمیشه کرد``

 و خندید. و خندیید!!! واقعا خندید! عههه! دییی  وااا  نه. 

اصلا لذت بردم. با این جمله ظاهرا غم انگیز، همه غم ها رفت. چقدر خووبه این آدم. حرفهای بعدشم خوب بود. 

پ.ن. بحرانی، جوان

سرگذشت...